Naast ieders opleiding leert men natuurlijk ook ontzettend veel van het leven zelf en de ervaringen die men hierin opdoet. Ik ben altijd erg reflectief geweest en heb mij dan ook vaak bezig gehouden met mijn eigen persoonlijke ontwikkeling. Mijn vader was psychotherapeut en mijn moeder lerares, dus ik zeg altijd maar dat ik mijn leven lang in therapie ben geweest en op school heb gezeten.
Deze achtergrond heeft er mede voor gezorgd dat ik de ervaringen in mijn leven op een constructieve manier heb kunnen bekijken en ik veel te weten ben gekomen over de invloed van gedachtes, emoties en over het bewustzijn. Ikzelf ben daarin vaak mijn eigen experiment geweest. Ik heb veel geleerd van de nare dingen in het leven en hoe ik hier het beste mee om kon gaan, ik heb geleerd hoe het is als ouders uit elkaar gaan en jij als kind er tussen zit en hoe dat voelt. Ik heb al vroeg geleerd op eigen benen te staan toen ik op zeventien jarige leeftijd op mijzelf ging wonen. Ik was altijd op zoek naar iets, altijd bezig kennis te vergaren in de vorm van boeken of gesprekken met mensen die veel ouder waren dan ik. Ik voelde me intrinsiek gedreven om te weten te komen hoe ik, de wereld en de psyche in elkaar zaten en hoe ik iets aan de wereld kon bijdragen op mijn eigen, unieke manier.

Net op het moment dat ik dacht dat ik wist hoe het zat en wie ik zelf was, werd mijn vader ernstig ziek en overleed hij in mijn bijzijn in 2015. Als enig kind viel alles mij toe, de zorg rondom het huis, de financiën, de ceremonie en de crematie. Op het moment van sterven stierf er ook iets bij mij van binnen. In dat moment, en de tijd erna, - tijdens de rouwperiode die ik doorleefde in mijn ouderlijk huis - heb ik uit eerste hand ervaren hoe het is om intense psychische, emotionele pijn en verdriet te hebben. Ook deze nare gebeurtenis heeft mij toch heel erg veel gegeven, misschien nog wel het meest van alles in mijn hele leven. Ook leerde ik door deze ervaring dat niet alle pijn niet perse negatief hoefde te zijn maar ook veel belangrijke veranderingen en inzichten kon schenken. Dit heeft mij een heel nieuw beeld op negatieve ervaringen en emoties gegeven die invloed hebben op mijn werk en op mij als persoon. Het heeft me een gevoel van volledigheid, moed en kracht gegeven om op een open manier met deze gevoelens van pijn of verdriet om te gaan waarin ikzelf de verantwoordelijkheid neem en hierbij de leiding neem over mijn leven. Hierover meer in mijn visie en missie.
Dit soort ervaringen leren we niet op school, en dat kan natuurlijk ook niet. deze lessen zijn wel uitermate belangrijk geweest voor het ontwikkelen van mij als persoon, als professional en voor de insteek in mijn werk.

​